Heather won´t feed him

Nú er ég komin heim eftir notalega dvöl í Kaupmannahöfn og London, og verð heima næstu tvær vikurnar eða svo.
Í gær spiluðum við í hinum margrómaða sjónvarpsþætti Later with Jools Holland.
Það sem stóð uppúr þáttöku okkar í þeim þætti var án efa viðvera goðsagnarinnar Paul McCartneys. Hann var fremur prúðmannlegur, enda sómamaður mikill, og vildi endilega fá að prófa að blása í trompetinn minn. Ég sagði nú ekki nei við því.
Reyndar varð ég í fyrsta skipti alvarlega "starstrucked", og átti erfitt með svefn í nótt sökum stjörnulosts. Ég tísti eins og smástelpa þegar hann talaði við mig, og þrátt fyrir að hann talaði skýra ensku náði ég varla því sem hann sagði, í þvílíku ástandi var ég.
Við þurftum að bíða í tónlistarsettinu okkar eftir hljóðprufunni, en þá settist Paul við flygilinn í tónlistarsettinu sem var beint á móti og flutti rétt sisona "Lady Madonna". Ég fór næstum því að skæla.
Þátturinn rúllaði síðan í gegn, eins og um beina útsendigu væri að ræða, en við vorum einungis eitt bandið af sjö.
Herlegheitin fara síðan í loftið núna á föstudaginn.

Harpa stalst til að taka nokkrar myndir:

Paul að spila ásamt bandinu sínu í Jools Holland tónlistarsettinu


Paul að setja sig í stellingar


Í Tívolíinu í Köben fór ég á Big-band tónleika, en varð að fara því að þessi blasti við fyrir framan okkur og ég gat ekki hætt að hlæja: